Yeni Fikirler Üretmenin ve Verimli Düşünmenin En Etkili Yolu
Yazmanın, yazara en büyük katkısı, fikir ve düşüncelerin disiplin altına alınması, basit ve anlaşılabilir hale gelmesidir.
Bilimsel makaleler dışında yazdığım Medium makaleleri hayatımda çok şey değiştirdi. İlk yüz makaleden sonra bu yazma tecrübelerimi değerlendirdiğim bir yazım olmuştu. Fakat sanırım asıl aşama ilk yüz makaleden sonra oldu. Şu an 180 makale yayınlandı ve günlük ortalama olarak tahminen 500 kelime civarında yazıyorum.
Öncelikle çok daha hızlı yazdığımı ve bu sayede düşünce ve fikirlerimin uçup gitmeden bilgisayara aktarabildiğimi belirtmeliyim. Hatalı yazım neredeyse sıfırlandı. En son edit işlemi yaptığımda fazla bir düzeltme çıkmıyor genellikle. Ancak aralıklı olarak yaptığım iki veya üç edit işlemi, ifadeleri daha güçlü hale getirme ve bazı yeni eklentiler yapma şeklinde oluyor.
Eskiden yazılacak konuları ve fikirleri ayrı bir belgede tutardım. Çünkü bir gün konuların tükeneceğini ve yazacak bir şey kalmayacağını düşünüyordum. Şimdi buna gerek kalmıyor. Artık yeni yazacak o kadar çok fikir oluşuyor ki!!! Çünkü gün içinde, hatta uykudayken sürekli olarak düşünüyor ve onların hemen ana hatlarını oluşturabiliyorum.
İnsan, neyi arıyorsa onu görürmüş (veya fark edermiş) derler. Gerçekten çok doğru… Yeni bir araba alırsınız ve o günden sonra arabanızın markasının trafikte ne kadar da çok olduğunu fark edersiniz. Buna algıda seçicilik diyoruz.
Aynı şekilde yazmak da, olayları, haberleri, gündemi sürekli bir şekilde bir yazı konusu olarak tasavvur etmenize neden oluyor. Bir aşamadan sonra kafanızda ne yazacağınıza dair bir fikir olmasa bile bilgisayarı açtığınızda hemen yazabiliyorsunuz.
İlk aşamada, yazmanın alışkanlık hale gelmesi için sabırla, mümkünse her gün yazmak gerekiyor. Bu bir bakıma yokuş çıkmak gibi… İkinci aşamada ise yazdıkça üretiyor, ürettikçe yazıyorsunuz. Bu ise yokuş aşağı inmek gibi…
Dolayısıyla bilgisayar, klavye, edit işlemleri, yayınlama… Bunlar çok sıradanlaştı ve otomatik hale geldi.
En büyük kazancım, disiplinli bir şekilde analitik düşünebilmek ve bunu yazılı olarak ifade edebilmek.
Yazıya döküldükten sonra gençlerle yaptığımız kariyer programlarında, seminerlerde ve sohbetlerde, konuşma malzemesi de her an hazır olmuş oluyor.
Belki de bir o kadar önemli olanı, bu yazıları, maddi çıkar gözetmeden paylaşmanın verdiği haz.
Okuyucu yorumları ve geri beslemeler de gerçekten çok öğretici oluyor.
Aykut GÜL
