Sizin de Bir Köşeniz Var mı?
Evlerimiz giderek küçülüyor. Hane başına nüfus da azalıyor tabii ki… Mesele kişi başına düşen hanedeki metrekare değil elbette… Ancak elektronik cihazlar, manyetik alan ve diğer dikkat dağıtıcılar artık evimizin her köşesinde…
Eskiye göre yalnızlığı deneyimlemek biraz daha zor. Özel alanlar giderek azalıyor. Bununla birlikte kulaklıklarımızı takıp elimizdeki minik ekranlara gömüldüğünüzde, aynı odada on kişi de olsa fark etmiyor. Kalabalıklar içinde yalnızlaşıyor insan…
Ancak kendinizle bile baş başa olamadığınız bu sanal yankı fanuslarını kastetmiyorum. Benim kastım, ayrı bir oda olmasa bile kaçabileceğiniz bir köşe…
Bu köşe; gerçek anlamda kendinizle kalabilme, tefekkür, okuma, notlar çıkarma, yazma köşesi olmalı. Ekranların sadece yazmak için açık tutulacağı, onun dışında ekranların büyüsünden tamamen arınılacak olan sakin, huzurlu bir köşe…
“Boş zaman yoktur, boşa geçen zaman vardır.” — Tagore
Bu köşe aynı zamanda, ibadetiniz, dualarınız ve derin tefekkürleriniz için de… Yenilerini doldurmak için zihninizi boşalttığınız, kahvenizi yudumladığınız bir özel mekan…
O anki havanıza göre içinden okumayı seçeceğiniz 5–6 adet kitabınızın sehpanın üzerinde beklediği özel bir alan.
Bu kitaplar ki okunmak için acele etmezler. Siz de hiç bitmesinler istersiniz.
Bazen sadece iki sayfa okur, üzerinde yarım saat düşünür, ardından belki de birkaç saat aralıksız yazarsınız. Belki de bir problemi çözümleyebilmek için bir kağıda zihin haritası yaparsınız. Bir bakarsınız gün boyu halledemediğiniz bir mesele çözülüvermiş. İşte size zihinsel boşalma ve huzur…
Bazen sadece kapağını okşarsınız bu kitapların. Varlıkları size huzur verir. Beğendiğiniz bir bölüme işaret koyar, ortam uygunsa evdekilere de sesli okursunuz. Bu okumanın arkasından derin sohbetler başlar. Ekranları hiç aramazsınız.
Sadece kitaplar, kalemler, not defterleri, kahve, çay ve sohbet. Bu tür bir köşeye herkesin ihtiyacı var aslında.
Kendinizle kalabilme cesaretini ve sabrını gösterdiğinizde, iç aleminizin muhteşem derinliklerini keşfedecek ve günün her saatinde bu köşeyi arayacaksınız.
Bu köşe bazen dinlenme mekânı, bazense bir kaçış rampası olacaktır sizin için.
Yeni yılda neden kendinize bir köşe oluşturmuyorsunuz? Kısa zamanda kendi iç aleminizdeki farkı fark edeceksiniz. Yaşadığınızı, nefes aldığınızı hissedeceksiniz.
Yeter ki ilk adımı atın ve tecrübe etmeye başlayın.
“Güzel bir şeye başla. Ama hep güzel olsun. Çünkü her insan ölecek yaşta. Geç kalmayasın…” — Şems-i Tebrizi
Aykut GÜL
Dünya Gazetesi Köşe Yazılarım | Youtube | Twitter | Medium | Tüm Medium Yazılarım | Yazılarıma Ücretsiz Abone Olun | Medium’a Ücretsiz Katılın | Yazılarım Hakkında
