Samimiyet Testinden Hıyanet Testine
Ramazan, pandemi, ekonomik sıkıntılar, dış politikadaki gelişmeler… Sabır, şükür, dayanışma, uyanıklık ve birlik-beraberlik zamanı…
Bugüne kadar yazılarımızda hep samimiyet testinden, turnusol kağıdından ve fotoğraf karelerinden bahsettik. Son yaşanan olaylarla artık, bizden olduklarını sandıklarımız konusunda, samimiyet noktası aştık ve hıyanet aşamasına geldik. Ülkede öyle şeyler yaşanıyor ki, yerli ve milli olanlarla hain olanlar neredeyse kesin bir çizgiyle ayrışmaya başladı. İç ve dış politika, pandemi, ekonomi ve sosyal açılardan yaşanan gelişmeler ve buna verilen tepkiler alt alta konulduğunda ortaya çok net bir resim çıkıyor. Bu yazıda, bu konu ile ilgili bazı tespitlere ve önerilere yer vermek istiyorum.
Tespitler
- 1915 olaylarının yıldönümü, Biden’ın açıklamaları ve gelen olumlu veya olumsuz tepkiler. Ülke dışındakiler biliniyordu ancak ülke içinde bu kadar hain olabileceğini beklemiyorduk. Daha doğrusu bu kadar pervasız olabileceklerini…
- Daha da vahim olanı ise; yerli ve milli olduklarını sandıklarımızın sessizliği… Sükut ikrardan gelmez mi? İnsan bazı konularda fitne çıkmasın diye sessiz kalabilir ancak bu konuda sessiz kalmak hıyanetle eşdeğer.
- Bir de yarım ağız Biden’ı eleştirenler var. Ancak açıklamalarında bu eleştirinin on katını kendimize yöneltenler var. Hani Milli birlik ve beraberlik ruhu?!
- Bir kesim, pandeminin geldiği noktayı vurgulayarak sürekli tam kapanma talebinde bulundu. Bir kaç saat önce tam kapanma kararı açıklandı. Aynı kesim şimdi, insanlar aç, nasıl kapatırsınız diye karşı bir kampanyaya başladı. Samimiyetsizlik mi, yoksa…
- Son olarak, KKTC’nin tanınması konusunda çeşitli gelişmeler var. İngiltere’nin bu konuda adım atabileceği, Azerbaycan, Pakistan ve Katar’dan tanıma kararlarının gelebileceği gündemde… Çok yakından izlemek lazım. Bir kapı kapanırken daha iyi kapılar açılabiliyor. İngiltere, Çin, Rusya ve Türkiye… Bir de bakmışsınız Suriye meselesi de çözülmüş, Kıbrıs önemli bir merkez haline gelmiş ve “Soykırım” diyenler “Nerede hata yaptık?” demeye başlamışlar…
Öneriler
- ABD ile ilişkiler konusu, çok boyutlu bir konudur. Öfkeyle tepki vermek yerine, zaman içinde, söz yerine eylemle gerekli cevaplar verilmeli. Bu konuda bazı çevrelerin art niyetli tahriklerine kapılmamalı ve tuzağa düşmemeli.
- Pandemi için bir yardım fonu oluşturulmalı ve sıkıntıdaki kesimlere hakkaniyet ölçüsünde destekler sağlanmalı. Yüksek gelirli devlet memurlarından, gelir durumlarına göre belirli bir süre, belirli bir oran üzerinden kesinti yapılarak bu fona aktarılmalı. Ayrıca Ramazan ayının ulvi ortamında bağış kampanyaları başlatılmalı.
- Bu fondan, işini kaybedenlere, geçim sıkıntısına düşenlere karşılıksız ve düzenli ödemeler yapılmalı.
- Zekat, farzdır ve verilmesi gereken asgari miktardır. Bugünlerde zekat verebilme gücüne sahip olmak önemli bir şükür nedenidir. Ramazan ve pandemi şartları ile ekonomideki sıkıntılı durum dikkate alınarak, zekatın dışında olabildiğince fazla tasadduk edilmeli. Geçen yıl zekat veren bir çok insanımız, belki de bu yıl zekata muhtaç hale geldiler. Hayatta sürekli inişler ve çıkışlar vardır. Empati yapmak, diğergam olmak ve mutlaka veren el olmak gerekiyor.
- Vermek güzel ama nasıl verdiğiniz de o kadar önemli. Kırmadan, incitmeden, gerçek ihtiyaç sahiplerini bularak, maddi vermenin ötesinde kalben de onlarla birlikte olabilmek. Ramazan ayı, açlığın çok ötesinde anlamlar barındırmalı…
- Pandemide eğitim konusunda, pandeminin başında da belirttiğim üzere, hatalar yaptık. Uzaktan eğitimi zorlamak yerine, yine destek olarak kullanılmakla birlikte, aile okulları hayata geçirilmeliydi. Hem gençleri, çocukları ve ebeveynleri çok fazla gerdik, ağır teknoloji masrafına zorladık ve hem de gerektiği gibi eğitemedik. Pandeminin daha ne kadar süreceği bilinmediğinden bu konu mutlaka yeniden değerlendirilmeli.
Aykut GÜL
Medium yazılarım hakkında… Tıklayınız…
