Niklas Göke’nin “The Rule of 70/20/10” başlıklı harika yazısı, hayatımıza ve zamanı nasıl yönettiğimize dair oldukça ilham verici bir makale. Bu yazıdan esinlenerek, kendi kültürümüze ve değerlerimize ait bir yaklaşım getirmek istiyorum bugünkü yazımda.
Göke’nin “70/20/10 Kuralı” olarak ifade ettiği yazısı, “Ip Man” filimindeki Kung Fu hocasının felsefesinden esinlenerek yazılmış.
Bu kurala göre, günlük meşgalemizin %70'lik büyük bir bölümünü uyku ve aktif dinlenme oluşturur. Aktif dinlenmeden kasıt, ziyaretler, sohbetler, randevular, aile ile birliktelik, biyolojik ihtiyaçlar, ekran başında geçen zaman vb aktivitelerdir.
%20'si ise çalışma ile geçer. Aslında bu zaman dilimi 8 saatlik çalışma gibi görünse de gerçekte 24 saatin %20'si olan yaklaşık 5 saat kadardır verimli olarak çalışılan. Bu sürede iş ilişkileri, kendini eğitme ve maişetini temin söz konusudur.
Asıl önemli olan kalan %10'luk dilimdir ki bu da günde 2,4 saat demektir. Hayatımızı anlamlandıran, onu değerli kılan ve 24 saate dağılan en değerli anlar bu dilimde yer alır. Bu dilimde kulluk vazifesini yerine getirir insan. İbadeti, tefekkürü ve manevi gelişimi için prime time -yoğun zaman- olarak adlandırılabilir bu zaman dilimi. Bu dilimde günlük hasatı yaparsınız. Önceki iki dilim (%70 ve %20), esasen bu saatlere katkı sağlayan hazırlık dönemleridir.
Amaç, öncelikle bu %10'luk dilimi verimli kılmak, sonrasında ise aynı heyecanı geri kalan zamana da yayabilmek.
Ramazan ayında, beş vakit namaz, okumalar, iftar ve sahur, teravih, hayır faaliyetleri, tefekkür, teheccüt… Bunların hepsi bu son dilimde yer alır. İlk iki dilimin hakkını vermeden son dilimi verimli kılmak mümkün değildir. İlk iki dilim (%70+%20), biyolojik, fizyolojik, zihinsel ve psikolojik hazırlık dönemidir.
Ip Man’de Kung Fu ustası, %20'lik dilimi antremana ayırırken, %10'luk dilimi müsabaka veya döğüşe ayırmakta. Bunun bizdeki karşılığı son dilimde Kung Fu döğüşü yerine nefisle mücadele olarak düşünülebilir.
Dikkat edilirse, son dilimin (%10) etkinliği, %20'lik dilimin iyi kullanımına ve bu ise nihayetinde %70'in ne kadar iyi değerlendirildiğine bağlıdır. Hayatta önemli olan dengedir. Her şeyin hakkını olması gerektiği kadar karşılayabilmek…
Hayatın doğal akışına uygun yaşamak ve son düzlükte, bitiş çizgisine varırken de en iyi performansımızı ortaya koymak. Tüm bilmemiz ve uygulamamız gereken budur aslında…
