Dostluk, Vefa ve Güven
Kuşaklar ve geleceğimizi konuşurken hep teknoloji odaklıyız. Peki ya değerlerimiz?
Kuşaklara yapılan isimlendirmeden hiç haz etmedim ancak başka da bir alternatif bulamıyoruz maalesef.
Bizim jenerasyon (X Kuşağı dedikleri), genel konuşmak gerekirse, hiç bir zaman ben merkezli olmadı. Dostluk, vefa ve güven her zaman ön planda oldu.
Sahip olduğumuz değerler uğruna acılar çektik ama hep huzurla doluyduk. Maddi acılar bize hep manevi lezzetler sağladı. Dostluklar hep devam etti. Eski günlere duyduğumuz özlem hep o güven ve diğergamlıktan kaynaklandı.
Aramızda neredeyse vefasızlık eden hiç olmadı. Hala dostlarımız arasında “ben” yoktur. Önce “sen” vardır. Dostumuzda bir hata gördüğümüzde ise o hatayı asla ona yakıştırmadık. Yanlış anlamanın kendimizden kaynaklandığını söyleyip durduk. Gerçekten de böyle bir hata var olması durumunda ise ilişkiyi asla koparmadık. Arkadaşımızı o hatasından döndürmeye ve yeniden kazanmaya çalıştık.
Çünkü dost düştüğünde terk eden değil, kaldırmak için el uzatandır. Sen ağlarken gülemeyendir. Sen açken boğazından bir şey geçmeyendir.
Medium makalelerimin çoğunu bir dosta yazmışımdır. Dostumla dertleşir gibi… Aksi halde yazının ruhu kalmıyor… Yazmak; hep bir dostla sohbet etmek, kalp kalbe konuşmak, onun güvenini ve sıcaklığını hissetmek olmuştur benim için… Bu değerler kalmazsa nasıl yazılır, kup kuru yazılar nasıl okunur ki?!
“Her şeyi anlıyorum ve bu beni öldürecek.” — Dostoyevski
Şimdilerde bu değerleri arar olduk. Ancak yeni nesillerde sıklıkla yaşanan bencillik ve vefasızlık aslında bizim eserimiz değil mi? Onları gerektiği gibi yetiştiremeyen ebeveynlerin, yeterli eğitimi veremeyen eğitimcilerin ve sivil kalması gerekirken siyasallaşan ve dünyevileşen STK’ların hiç mi sorumluluğu yok?
Beşeri vasıflarımızın çoğunu kaybettik. Sanal dünyalara daldık Z Kuşağı ve Alfalarla… Ne olmasını bekliyorduk ki?! Armut dibine değil de nereye düşecekti?
Her geçen gün çok hızlı teknolojik ilerlemelere şahit olurken, maalesef beşeri ve manevi anlamda hızla geriliyoruz.
Dostlukları, empatiyi, can kulağı ile dinlenilmeyi, kalp ile dilin uyum halinde olmasını, dürüstlüğü, samimiyeti, ihlası… Tüm bu insani özellikleri aramaya çıkmışken son sürat yeni sanal aleme — metaverse — doğru yol alıyoruz.
Önceliğimiz değerlerimizi korumak olmalı. Aksi halde metaverse hepimiz için sanal bir cehennem olacak. Ruhsuz, kalpsiz ve kup kuru…
Bugün her zamankinden daha fazla dostlara sahip çıkmanın, vefalı olmanın ve bize duyulan güveni asla sarsmamanın zamanı…
“Onlar dostlarını dostluklarından emin oldukları için uzak tuttular. Düşmanların dostluğunu kazanmak içinse yakın tuttular. Uzaklaştırılan dost, dost kalmadı, yaklaştırılan düşmansa asla dost olmadı.” — Ebu Müslim Horasani
Aykut GÜL
