Bizi Bitiren Samimiyetsizlikler
“Dervişe sormuşlar; huzur ve mutluluk nedir diye? İnandığım yolda inandığım kişiyle beraber yürümektir, demiş.” (Muhyiddin Şekur)
Birlikte yürüdüğünüze inandığınız kişilerin sayıları azaldıkça huzurunuz da azalıyor. İnandığınız, yürüdüğünüz yolda elbette bir sorun yok, doğruluğuna candan inanıyorsunuz. Ancak yol tek başına yürünmez ki! İnsan birlikte hareket ederse gayreti artar ve sonuç alabilir.
Özellikle de yıllardır bir çok şeyi paylaştığınız, dertlere birlikte göğüs gerdiğiniz en yakın kişilerin samimiyetsizliğine şahit olursanız, bu sizde bir süreliğine ciddi bir travma oluşturur.
Tek teselliniz, yürümekte olduğunuz yolun doğruluğundan emin olmanızdır.
Öyle bir zamandayız ki bir yandan etrafınız giderek kalabalıklaşırken, öte yandan giderek yalnızlaştığınızı hissediyorsunuz. Bundan sadece on yıl öncesine kadar, bir derdiniz olduğunda, gece yarısı bile kapısını çalabildiğiniz veya telefonla arayabildiğiniz kişilerle aranızda büyük bir mesafe oluştu bugün.
Bir zamanlar paylaştıklarınızın bir çoğunun samimiyetsiz ve hatta bir kısmının ise “hesaplardan” ibaret olduğunu fark ettiğinizde ise yıkılıyorsunuz. Sonra kendinizi sorguluyor, yargılıyor ve hesaba çekiyorsunuz acımasızca… Ne zaman, nasıl kaybettik tüm bu değerlerimizi?
Bir “alo” sesiniz veya kısa bir mesajınızla ayağa fırlayan, heyecanlanan ve ne yapacağını bilemeyen dostlar artık kolay mazeretler öne sürebiliyorlar. “Yoğunluk”larından bahsediyorlar… Ama biliyoruz ki “İnsanlar asla söyledikleri kadar meşgul değillerdir. İnsanların öncelikleri vardır ve bazen sıra sana gelmez.” (Paul Auster)
Önceleri, binlerce kilometrelik yolları bir çırpıda, keyifle aşarken, bugün, birlikte üç adım atamıyoruz artık…
O zaman da her şeye, herkese şüpheyle bakıyor, güvensizlik yaşıyorsunuz. Dijitalleşme ve pandemi sanırım sadece sağlığımızı değil bir çok değerlerimizi de aldı götürdü. Artık neredeyse kimseyle dertleşemez, hiç bir şey paylaşamaz hale geldik. Dostluklar, arkadaşlıklar ve yoldaşlıklar… O kadar azaldı ki!
Rabbim son nefese kadar, doğru insanlarla doğru yolda kalabilmeyi ve birlikte yürüyebilmeyi nasip etsin. Amin.
Aykut GÜL
