Son yazımda Gazze’nin sadece sayılardan ibaret olmadığını, her bir canın çok değerli olduğunu ifade etmiştim.
Geldiğimiz noktada, verilen ölüm rakamları bizi etkilemiyor artık. İstatistik verileri kanıksadık.
Deprem sonrası da öyle olmadı mı? Depremzedenin çilesi bitti mi? Yaraları kapandı mı? Ama gösterisini tamamlayanlar bölgeden çekildi, sadece Allah rızası için çırpınan bir kaç STK yardıma devam ediyor.
İsrail, Gazze’de alıştıra alıştıra ilerledi. Zulmün dozajını her geçen gün biraz daha artırdı. İlk yıkılan hastaneye büyük tepkiler geldi dünyanın dört bir yanından… Ancak sonrakilerde kademe kademe tepkiler azaldı…
Cami, kilise, okul… Sayıları arttıkça tepkiler azaldı, duyarsızlaşıldı.
Görüntüler de kanıksandı. Görüntülere hala duyarlı olanlar ise bakmamayı, kafasını başka tarafa çevirmeyi tercih ediyorlar. Ne de olsa içimiz kararmamalı, hayat devam etmeli, değil mi?
Kurbağanın, yavaş ısıtılan suda haşlanması gibi azar azar kamuoyunu alıştırdılar.
İslam dünyası zaten yeterince tepki vermiyorken Batıyı eleştirmek ne mümkün? Bir de Avrupa Birliği’nin, İsrail’in katliama neden olan planlarını durdurmasını talep etmesini isteyen İspanya’nın ve Gazze’deki hastaneye yapılan saldırıyı bağışlanamaz bir trajedi olarak nitelendiren Brezilya’nın çıkışları olmasa, İslam ülkelerinin yöneticileri vicdanen daha rahat (!) olacaklar.
Son olarak Müslüman nüfusunun sadece %1,5 olduğu Güney Afrika Cumhuriyeti, İsrail Büyükelçiliği’ni kapattı ve ilişkilerini kesti. Belki de bu süreçte İsrail’e karşı bir ülkenin sergilediği en büyük tepkiydi.
Oysaki, “Mü’minlerin derdiyle dertlenmeyen bizden değildir” dememiş miydi İki Cihan Serveri (sav)? Peki dertlenmiyor, uykularımız kaçmıyor ve dahası eğlencemizden taviz vermiyorsak biz kimdeniz? Şimdi sorgulamamızı yapmazsak her şey için çok geç olabilir… Mesele Filistin’de yaşananlardan çok bizim içimizde olanlar… ya da olamayanlar…
ABD’nin gündemi bundan sonra kendi başkanlık seçimleri. AB ise kışı üşümeden geçirmenin yollarını arıyor. Yani dünya kendi önceliklerine dönüyor.
Biraz üzüldük (!) ancak daha fazla elden ne gelir ki?!
Filistinli ise çaresiz, sadece dua ediyor… ve Allah’a havale ediyor…
“İnsan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını duyarsa insandır.” — Tolstoy
Aykut GÜL
Dünya Gazetesi Köşe Yazılarım | Tüm Medium Yazılarım | Yazılarıma Ücretsiz Abone Olun | Medium’a Ücretsiz Katılın | Yazılarım Hakkında
