Artık bir son vermeli. Bir çok şeye…
- Düşünmeden, planlamadan işe koyulmamız,
- İyi bir fizibilite yapmadan büyük kaynakları yatırmamız ve nihayetinde batırmamız,
- “Göç yolda dizilir” yaklaşımımız,
- “Zaferden değil seferden sorumluyuz” ifadesini tembelliğimize gerekçe yapmamız,
- Kader anlayışını yanlış yorumlayarak planlama yapmamamız,
- Yeterince gayret etmeden, tevekkül ve teslimiyet havasına erken girmemiz,
…ve bunun gibi bir çok yanlış anlayış ve davranış, bireysel ya da toplumsal açıdan sürekli olarak sıkıntılara kaynaklık ediyor…
Birileri, kendi ülkemiz üzerine sabahlara kadar planlar, projeler yaparken, biz ise tüm sorumlulukları atmış bir halde geceler boyunca rahatça uyuyabiliyoruz.
Birileri, yaptıkları onlarca senaryo, plan ve proje içinden en iyisini, zamanı geldiğinde uygulamaya koyuyor. Biz ise sabah uyanınca meseleyi fark ediyoruz ama arka planını ve detaylarını hiç bilmiyoruz. Çünkü hep hazırlıksız yakalanıyoruz. Sadece öfkeyle kalkıp, anlık tepkiler veriyoruz. Bu öfke ve tepkilerde samimiyet ve ihlas açısından elbette ki şüphe yok. Ancak neden onlar, onlarca yıl planlayıp sonra uygulamaya geçerken, biz bunun “tedbirini” sadece bir kaç kişiye havale ediyoruz?
Bu ülkenin bulunduğu bereketli topraklar, bu coğrafyanın tarihi gerçekleri, düşmanların asırlardır devam edegelen proje ve hedefleri… Tüm bunlar bilinirken, hala bu rahatlık ve vurdumduymazlık niye?
Kader, gayret, teslimiyet ve tevekkül kavramlarını tekrardan, en iyi şekilde, bilmeyenlere anlatmalı yeniden… Bilenlerin de nefsani davranmayıp bu kavramların özüne uygun hareket etmeleri ve bir denge halinde olmaları gerekir.
Olaylardan yeterince ders çıkarmıyoruz. Öfkeyle kalkıp kısa zamanda hiç bir şey olmamış gibi eski hayatımıza dönüyoruz. Fikir üreten, alternatif senaryolar çalışan, sorunların çözümü için raporlar hazırlayan, hükümete yol gösterebilen çok sayıda düşünce kuruluşu olmalı bu ülkede. Bir şeyi desteklerken veya karşı çıkarken, çalışılmış, iyi argümanlara ve tezlere ihtiyaç var.
“Hayırlı bir iş, bir hizmet, bir çalışma için yola çıkmışsak, elimizden gelen gayreti gösterip, alınması gereken tedbirleri almış, sabır ve tevekkülü de kuşanmışsak, müdahil olamayacağımız şeyler olursa onları hayra yoralım. Hayra yormayan kendini yorar.” — Mustafa Yelek
Birileri ödevini iyi çalışıp, çok kızacağımız bir adım atabilir. Onlara kızmak yerine, reaktif olmayı değil proaktif olmayı seçmeli. Neden her seferinde savunmadayız? İçimizden veya dışımızdan birileri, boğazda, rakı masalarında senaryolar yazarken kaçımız sabahlara kadar ilmi ve derdi olanları bir araya getirip projeleri tartıştık? Onlar işlerini en iyi şekilde yaptılar, ya biz?
Artık sakince oturup, beşeri gelişim, iyi organizasyon, beyin fırtınaları, zihin haritaları ve ayağı yere basan projeler geliştirme konusunda harekete geçme zamanı.
Bu ülke, bu coğrafya, bu millet… kaybetmemeli… Bunun bedeli ağır olur. Ve hiç birimiz mahşerde Allah’a bunun hesabını veremeyiz.
Aykut GÜL
