“İçinizde anlatılmamış bir hikaye taşımaktan daha büyük bir ıstırap yoktur” der Amerikalı yazar ve aktivist Maya Angelou.
Hepimizin bir hikayesi var elbette. Peki hikayelerimizi anlatabileceğimiz, bizi dinleyecek özel dostlarımız var mı her birimizin?
Bayramın ilk gününde eminim içimizde taşıdığımız hikayeler daha çok depreşir, anlatacak birilerine daha çok ihtiyaç duyarız.
Yalnızlık, bir köşeye çekilmişlik daha çok hissettirir kendini böyle zamanlarda…
Birçok kişi sadece kuru mesajlar alır, şanslıysalar kısa bir telefon.
Evet, Maya Angelou’nun sözü, içimizde saklı hikayelerin zamanla ağır bir yüke dönüşeceğini, onları paylaşamamanın ızdırabının tarifsiz olduğunu anlatır.
Bu hikayeler çoğunlukla acı hatıralardan ve bunların bize yaşattığı negatif duygulardan oluşur.
Çoğumuzun depresif halleri bu hikayeleri paylaşamamaktan kaynaklanır.
Aslında belki de en iyi bayram hediyesidir bir dostumuzun hikayesine kulak kabartmak. Onun derdini dinlemek…
Belki çözmek için elimizden pek bir şey gelmeyecektir. Ancak dinlemek, çoğu zaman o büyük ızdırabı hafifletecektir. Özellikle de kalp kalbe karşıysa…
Eğer yine de bir dost bulamazsanız sizi dinleyecek, sanırım iyi bir çıkış yolu daha var: Yazmak.
Evet, yazmak, hikayenizi kağıda dökmek, bir dosta anlatmak gibidir. Yazın, yüklerinizden kurtulun.
F. Scott Fitzgerald, “Bir şey söylemek istediğin için yazmazsın, söyleyecek bir şeyin olduğu için yazarsın” der. Söyleyecek bir şeyiniz, sizin hikayenizdir.
Yazdıklarınızı yayınlar ve paylaşırsanız bu daha da etkilidir. Size geri dönüşler olacaktır. Bu etkileşim kesinlikle size ve okuyucularınıza iyi gelecektir.
Sizinle benzer deneyimlere sahip ne çok insan olduğuna şahit olup şaşacaksınız.
Yazmak iyi gelir. Anne Frank, “Yazarken her şeyi silkeleyebilirim, üzüntülerim kaybolur, cesaretim yeniden doğar” derken William Wordsworth,“Yazmak, kalbin nefes alıp verişini kağıda dökmektir” muhteşem tespitini yapar.
Demek ki yazmak yeni hikayelere sahip olmanın yolunu açıyor. Yeni hikayeler ise hayatı anlamlı kılıyor.
Bu bayramın yeni hikayelere vesile olması temennisiyle…
Aykut GÜL
