“Yazar Tıkanıklığı” başlıklı yazıma Prof. Dr. Fahri Yavuz hocamdan, “Okuyucu tıkanıklığı da çok ciddi bir problem. Yazan çoğalıyor, okuyan azalıyor. Bazen düşünürüm yazdığım yazıyı benim okuduğum sayıda ve ciddiyette okuyan var mı diye?” şeklinde karşılık geldi. “Okuyucu tıkanıklığı” mı!? Bunu hiç düşünmemiştim. Hemen kısa bir araştırma yaptım. Evet, hocamın söylediği…

Yazamamak, yazacak bir şey bulamamak, yazarların birçoğunun sorunu. Siz yazmak için kıvranırsınız ancak beyniniz buna itaat etmez, hep bir ilham veya motivasyon gelmesini bekler. Boş ekranlara saatlerce baktığını, sıkıntıdan patladığını ve bir şey üretemediğini söyleyen öğrencilerim oldu. Buna yazar tıkanıklığı — writer’s block — da deniyor. Yazar tıkanıklığı, zannedilenin ötesinde…

Yazmak ve yazarlık üzerine Medium’da en az on yazı yayınladım. İnsan yazdıkça, ara ara, belirli duraklarda durmak ve tecrübelerini paylaşmak istiyor. Bu yazıda, yazmanın zihinsel kazanımlarına bir kaç maddede değineceğim… İşte size neden yazdığım ve bana kazandırdıkları: Kendimi anlamak Analitik düşünebilmek Düşüncelerimin farkına varmak Düşüncelerden yeni/yenilikçi fikirler damıtmak Tüm zihinsel…

Neye zaafımız varsa onunla imtihan oluyoruz. Depremden iki hafta önce, bir çalışma köşesi oluşturmak için, amaca uygun kaliteli bir çift koltuk almıştım. Hemen yanında abajur, seçilmiş kitaplar, not almak için gerekli malzeme… ve tabii ki dijital cihazlar olmazsa olmaz… Çok kızmıştım kendime… Neden böyle bir köşeyi daha önce oluşturmadım diye……

“Gölgen, sahip olduğun en güvenilir arkadaşındır.” — Matshona Dhliwayo — Çeyrek asır oldu. Aynı çalışma ofisi… Nerdeyse aynı mobilyalar… Asistanlıkla başlayan, akademik kariyerimin son aşamasına kadar, acı-tatlı birçok hatırayı barındıran bu mekanı özel kılan ise gölgeler… Aslında gölgeleri var eden, görünür kılan, anlamlandıran gün ışığı… Gün ışığının, pencerenin önündeki ağaçların ve çiçeklerin dal ve yapraklarının arasından süzülerek ofisin her bir…

Kırk milyon dakika nasıl öldürülür? — İnsanoğlu için ölüm düşüncesi en dayanılmaz şey… Halbuki hayatın en yalın gerçeği ve kaçınılmaz son… İnsanoğlu, tarih boyunca ölümsüzlüğü aramış, en azından ömrünü uzatmaya çalışmış ve sadece ölümsüzlük konusunda hiç ilerleme kaydedememişken ömrünü uzatabildiğini zannına kapılmıştır. Oysaki her birimizin nefesleri sayılıdır ve sadece Rabbimizin bilgisi dahilindedir.

…sadece yalnız kalmaktan korktun… — Emily Blackwood’in yourtango.com’daki yazının tamamını okumaya gerek görmedim. “You Never Loved Me, You Were Just Scared To Be Alone” başlığını görür görmez, bir kaç saniyede ana hatları beliren bir hikaye zihnimde oluşuverdi. “Beni hiç sevmedin, sadece yalnız kalmaktan korktun” anlamına gelen o yazının başlığı, bugünün modern insanının bir çok davranışsal…

İştahınız dişinizin kovuğunda… — Tam üç yıldır yazıyorum Medium’da… Bununla 397 yazı oldu. Ortalama üç günde bir yazı… Kitap ölçeğinde, iki bin sayfanın üzerinde… Yazıp da yayınlamadıklarımı saymıyorum. Medium’u öneren ve yazmam konusunda çok yardımı olan arkadaşıma buradan özel bir teşekkür etmem gerekiyor. Evet… Ertelemek, harekete geçememek, ilk adımı atamamak benim için de büyük…

“Sürekli yaptığımız şey ne ise biz oyuz. O halde mükemmellik bir eylem değil, bir alışkanlıktır.” Aristoteles — Üniversitelerin vize sınav dönemleri… Depreme bağlı olarak bazı üniversitelerde sınavlar bitti, bazılarında devam ediyor… Haftaya lisans derslerimin vize sınavlarını yapacağım için derslerin sonlarına doğru sınavlar hakkında konuştuk öğrencilerle… Malum olduğu üzere bazı üniversitelerde hibrit, bazılarında ise online eğitim devam sürüyor.